MOJE PIĘKNE BLIZNY, 2023
10 obiektów w formie koszul; performance dokamerowy
Projekt stanowił refleksję z jednej strony nad zjawiskiem śmierci i związanego z nią cierpienia oraz zranienia, a z drugiej – nad możliwością ich przezwyciężenia poprzez zastosowanie perspektywy symbiotycznej relacji międzygatunkowej, nawiązanej pomiędzy ludzkim ciałem a światem przyrody. Zaprezentowane obiekty w formie koszul powstały z podartych kawałków tkanin bawełnianych, jedwabnych i lnianych, pofarbowanych ekstraktami roślin – kwiatów rezedy, liści i owoców czarnego bzu, liści amorfy krzewiastej, pokrzywy, czerwonej kapusty, łupin orzecha włoskiego, korzeni buraków i owoców czarnych jagód. Następnie zostały zszyte za pomocą włókien pokrzywy i lnu. Koszule zostały użyte do performansu dokamerowego, w czasie którego stawały się moją drugą, „roślinną” skórą.
Prezentacja: Galeria Peron, Gdańsk, 2023
Zrealizowano ze środków Miasta Gdańska w ramach Stypendium Kulturalnego.
___
MY BEAUTIFUL SCARS, 2023
10 objects in the form of shirts; performance for the camera
The project was a reflection, on the one hand, on the phenomenon of death and the suffering and injury associated with it, and on the other - on the possibility of overcoming them by applying the perspective of a symbiotic inter-species relationship established between the human body and the natural world. The presented objects in the form of shirts were created from torn pieces of cotton, silk, and linen fabrics, dyed with plant extracts - reseda flowers, elderberry leaves and fruits, bush amorpha leaves, nettle, red cabbage, walnut shells, beetroot roots, and blackberry fruits. They were then sewn together using nettle and linen fibers. The shirts were used for the performance for the camera, during which they became my second, "vegetable" skin.
Presentation: Peron Gallery, Gdańsk, 2023
Implemented with funds from the City of Gdańsk as part of the Cultural Scholarship.
Portfolio
/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
POMNIK BŁOTA – MODEL, 2023
Fotografia czarno-biała; rysunek, węgiel i glina na papierze; kolaż, papier gazetowy, folia plastikowa; ceramika
Projekt skupiony na temacie błota i jego znaczenia dla ludzkiego habitatu. Był próbą odwrócenia współczesnej negatywnej recepcji tej formy materii oraz terenów podmokłych. Z użyciem fotografii, rysunków i kolażu tworzyłam wizualne studium jego zaobserwowanych w naturze form, by następnie przejść do tworzenia ceramicznych kafli, z których każdy zawierał ślady zetknięcia błota z ludzkim ciałem, liśćmi, muszlami ślimaków, kroplami wody itp. W ten sposób powstał zestaw kafli-płaskorzeźb, które tworzą wstępny model mozaiki ceramicznej.
Prezentacja: wystawa grupowa „Laboratorium Błota”, Halo Kultura, Gdynia, 2023
Zrealizowano przy pomocy finansowej Województwa Pomorskiego.
___
MUD MONUMENT – A MODEL, 2023
Black and white photography; drawing, charcoal, and clay on paper; collage, newsprint, plastic foil; ceramics
A project focused on the topic of mud and its importance for the human habitat. It was an attempt to reverse the contemporary negative reception of this form of matter and wetlands. Using photographs, drawings, and collage, I created a visual study of its forms observed in nature, and then continued with making ceramic tiles, each of which contained traces of contact between mud and the human body, leaves, snail shells, water drops, etc. This is how a set of tiles was created - a preliminary model of a ceramic mosaic.
Presentation: group exhibition “Mud Laboratory”, Halo Kultura, Gdynia
Implemented with financial assistance from the Pomeranian Voivodeship.
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
BAGNO - PRÓBA PRZYJAŹNI, 2023
Akcja
Projekt miał charakter performatywny. Polegał na "zaprzyjaźnieniu" się z błotem, doświadczeniu go cieleśnie, zbudowaniu z nim "miłosnej" relacji. W czasie pobytu na rezydencji artystycznej w Węgajtach na Warmii starałam się je stopniowo "oswajać", by w czasie końcowej akcji zanurzyć się w nim w białej, lnianej sukni, co zostało sfilmowane przez Justynę Olimpię Zając. Chodziło mi o odwrócenie przyjętej racjonalności: zabrudzanie czystego w miejsce czyszczenia brudnego. A poza tym o nawiązanie pozytywnej relacji z naturalnymi substancjami, w stosunku do których nasza kultura wytworzyła negatywne konotacje.
Realizacja: Węgajty, lipiec 2023 r., w ramach kierowanego przez Maję Dobiasz-Krysiak projektu "Pracownia Otwarta. Interdyscyplinarne studium badawcze".
___
BOG - A FRIENDSHIP ATTEMPT, 2023
Action
The project was performative in nature. It involved "making friends" with mud, experiencing it bodily, and building a "love" relationship with it. During my stay at the artist residency in Węgajty in Warmia, I tried to gradually "tame" it, and during the final action I immersed myself in it in a white linen dress, which was filmed by Justyna Olimpia Zając. What I meant was to reverse the accepted rationality: dirtying the clean instead of cleaning the dirty. And beyond that, it is about establishing a positive relationship with natural substances towards which our culture has created negative connotations.
Implementation: Węgajty, July 2023, as part of the project "Open Workshop. Interdisciplinary research study" led by Maja Dobiasz-Krysiak.
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
DOTYK, 2022
Instalacja ceramiczna
Praca poświęcona jest nieżyjącemu już pracownikowi Nadbałtyckiego Centrum Kultury w Gdańsku, który przez wiele lat nadzorował poszczególne etapy odbudowy Centrum Św. Jana. Na ceglanej ścianie zamieściłam ceramiczne kafle z czerwonej gliny. Ich proporcje nawiązują do wymiarów cegieł w tym wnętrzu. Na kaflach zostały odciśnięte męskie dłonie w różnych ułożeniach, co symbolizuje „czułe dotykanie” ścian.
Prezentacja: wystawa grupowa „Recycle – Upcycle. 30 lat NCK”, Centrum Św. Jana, Gdańsk, 2022
____
TOUCH, 2022
Ceramic installation
The work is dedicated to the late employee of the Baltic Sea Culture Centre in Gdańsk, who for many years supervised the various stages of the reconstruction of the St. John’s Centre. I placed red clay ceramic tiles on the brick wall. Their proportions refer to the dimensions of the bricks in this interior. On the tiles, male hands were imprinted in various positions, which symbolizes the "tender touching" of the walls.
Presentation: group exhibition „Recycle – Upcycle. 30 lat NCK”, St. John’s Centre, Gdańsk, 2022
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
CHASZCZE, 2022
Mural
Został zrealizowany we współpracy z dziećmi z grupy Bisaki z Niepublicznego Przedszkola im. Panienki z Okienka w Gdańsku. Jego wykonanie poprzedzone było warsztatami plastycznymi, w czasie których szukaliśmy takich sposobów przedstawienia tytułowych chaszczy, gdzie spośród plątaniny roślinności widoczny jest fragment (i tylko fragment) zwierzęcia. Powstałe rysunki stały się kanwą dla ostatecznego projektu muralu.
____
THICKET, 2022
Mural
It was realized in cooperation with children from the Bisaki group from a non-public kindergarten in Gdańsk. Its implementation was preceded by art workshops, during which we were looking for such ways to present the titular thickets, where a fragment (and only a fragment) of an animal is visible among the tangle of vegetation. The resulting drawings became the canvas for the final design of the mural.
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
DOMYGNIAZDAKŁĄCZA, 2021
cykl kolaży, format 42x59 cm
Cykl prac podejmie dyskusję z obowiązującym paradygmatem ludzkiego habitatu. W dotychczasowym doświadczeniu ludzkości dom izolował człowieka od natury, postrzeganej jako zagrożenie. Na zrealizowanych przeze mnie kolażach habitat ludzki postrzegany jest w kontekście wspólnoty gatunkowej. Chodziło mi o poszukiwanie wizji przestrzeni zurbanizowanej, zdolnej w niekonfliktowy sposób pomieścić warunki do życia nie tylko dla istot nie-ludzkich – zwierząt, roślin oraz przyrody nieożywionej.
Wybrałam formę kolażu, jaką tą, która pozwoli mi na dekonstrukcję obrazów i sensów, do których się już przyzwyczailiśmy po to, by wytrącić odbiorców z ustalonych form myślenia i postrzegania.
Przedstawiałam strukturę kłączy, która w sposób niekontrolowany rozrasta się i łączy różne elementy rzeczywistości. Jako ogrodniczka wiem, że nie sposób nad nimi zapanować. Ale być może o to chodzi, by nie zawsze to człowiek decydował o warunkach, w jakich żyjemy? Tworzyłam obrazy habitatów, przybierających formy nie tylko domów, ale również gniazd, nor, dziupli i szczelin. Wspominałam o drzewach, których monumentalne formy stanowią również swoistą architekturę, stwarzającą warunki do ludzkiego i nie-ludzkiego bytowania. A także o wzajemnej uczuciowej relacji łączącej ludzi i zwierzęta. Zasugerowałam odwrócenie sytuacji, w której człowiek dominuje w przestrzeni miasta, pokazując, że można je podporządkować np. zwierzętom. Próbowałam zobrazować taki stan rzeczy, kiedy to one krytycznie przyglądają się naszej kulturze. Albo też pokazać przestrzeń miasta całkowicie przez nie zawładniętą.
Do tworzenia kolaży wykorzystywałam zdjęcia ze starych albumów fotograficznych, ilustracje z gazet, elementy malowane i rysowane oraz fotokopie żywych roślin.
____
The series of works takes up a discussion with the current paradigm of the human habitat. In the experience of mankind so far, the home has isolated man from nature, which is perceived as a threat. In my collages, the human habitat is perceived in the context of a species community. I was looking for a vision of an urbanized space that would be able to accommodate living conditions in a non-conflict way not only for non-human beings - animals, plants, and inanimate nature.
I chose the form of a collage, the one that would allow me to deconstruct images and meanings to which we have already gotten used to in order to knock the recipients out of the established forms of thinking and perception.
I presented the structure of rhizomes, which grow uncontrollably and connect various elements of reality. As a gardener, I know that it is impossible to manage them. But, perhaps, the point is that it is not always a person who should decide about the conditions in which we live? I created images of habitats, taking the form of not only houses, but also nests, burrows, hollows, and crevices. I mentioned trees whose monumental forms also constitute a specific architecture, creating conditions for the existence of humans and non-humans. And about the mutual emotional relationship between people and animals, too. I suggested reversing the situation in which people dominate the city space, showing that it can be subordinated to animals, for example. I tried to illustrate such status quo when they critically look at our culture. Or to show the city space completely taken over by them.
To create collages, I used photos from old photo albums, newspaper illustrations, painted and drawn elements, and photocopies of living plants.
/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
POSTKATASTROFICZNE MUZEUM ANTROPOCENU, 2020
wystawa
Wystawa stanowi próbę wyobrażenia sobie muzeum, które powstanie po upływie milionów lat by zaprezentować ówczesnym mieszkańcom Ziemi zmiany geologiczne, które nastąpiły w wyniku ekologicznego kryzysu, spowodowanego jej zaśmiecaniem przez naszą cywilizację. Zawiera obiekty z ceramiki i plastiku – materiałów, które stanowią opozycję tego, co naturalne oraz tego, co sztuczne.
Badałam proces powstawania skamieniałości i tworzyłam możliwe przyszłe artefakty - „skamieniałości” powstałe z plastiku używanego w naszym codziennym życiu. Bawiłam się alegoriami grubości i ciężaru sztucznie przeformułowanych pokładów geologicznych. Wyobrażałam sobie nową generację hybrydowych gór (plastic berg), które powstaną w miejscu topniejących gór lodowych (ice berg). Powoływałam wyobrażone formy hybryd – tworów powstałych w formie mutacji tych organizmów żywych, które znamy z dotychczasowego doświadczenia.
Prezentacja: Youth Centre, Akmene [LT], 2020; Halo Kultura, Gdynia, 2020-2021
_____
POST-CATASTROPHIC MUSEUM OF THE ANTHROPOCENE, 2020
exhibition
The exhibition is an attempt to imagine a museum that will be built after millions of years to present to the then inhabitants of the Earth the geological changes that occurred as a result of the ecological crisis caused by its littering by our civilization. It contains objects made of ceramics and plastic - materials that oppose the natural and the artificial.
I studied the fossil formation process and created possible future artifacts - "fossils" made from the plastic used in our daily lives. I played with allegories of the thickness and weight of artificially reformulated geological layers. I imagined a new generation of hybrid mountains (plastic berg) that would be created in place of melting icebergs (ice berg). I was invoking imaginary forms of hybrids - creations created in the form of mutations of these living organisms that we know from experience so far.
Presentation: Youth Centre, Akmene [LT], 2020; Halo Kultura, Gdynia, 2020-2021
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
SU-2 NA ZAKRĘCIE,2020
mural
Mural na starej stodole, przedstawiający nie-ludzkich mieszkańców wsi
Prezentacja: wieś Sudwa, 2020
_____
SU-2 ON A CURVE, 2020
mural
A mural on an old barn depicting nonhuman inhabitants of the village.
Presentation: village Sudwa, 2020
/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
WEWNĄTRZ → ZEWNĄTRZ, kontynuacja 2, 2019
akcja
Współpraca: Grete Aagaard, Esben Trige, Marwa Zaher Abdel Aal
Wzór, zaprojektowany wcześniej na podstawie ornamentu pochodzącego z mieszkania imigrantki, został namalowany na moście łączącym osiedla Gellerup i Toveshøj.
Realizacja: Gellerup / Aarhus, Dania
____
INSIDE → OUTSIDE, continuation 2, 2019
action
Collaboration: Grete Aagaard, Esben Trige, Marwa Zaher Abdel Aal
Pattern, previously designed on the basis of an ornament from a carpet in an migrant’s flat, was painted on a bridge connecting neighbourhoods Gellerup and Toveshøj.
Realisation: Gellerup / Aarhus, Denmark
Dokumentacja filmowa / Film documentation: https://youtu.be/w4lzG2_-TXU
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
FLAGA, 2018
obiekt
Flaga stworzona na “Marsz 100 flag” w Warszawie, zorganizowany z okazji 100-lecia praw wyborczych kobiet.
____
FLAG, 2018
object
A flag created for “One Hundred Flags March” in Warsaw, organized to celebrate the 100th anniversary of women's electoral rights.
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
SIA-DO-RO! #2 Gdańsk, 2018
akcja
Punktem wyjścia akcji był podpatrzony w kulturze arabskiej sposób aranżowania przestrzeni publicznej poprzez ułożenie dywanów bezpośrednio na ziemi. Miejscem działania był skwer wyłożony kostką brukową, gdzie rozścieliłam dywany wokół pomnika Świętopełka. Siedziałam na nich, pijąc herbatę i zapraszając innych przechodniów do przyłączenia się. Akcja miała na celu sprawdzenie: 1/ Co się stanie jeżeli nagle zmienimy sposób architektonicznej aranżacji przestrzeni publicznej?; 2/ Co będzie jeżeli zmienimy relację pomiędzy ciałem a przestrzenią miasta? Co to znaczy siedzieć na ziemi lub leżeć w przestrzeni publicznej? Na co wpływa ta zmieniona perspektywa?; 3/ Jak sprawić by przestrzeń publiczna europejskiego miasta mogła być bardziej inkluzywna dla obcych? Akcja nawiązywała również do napisu w języku kaszubskim, umieszczonego na pomniku Świętopełka: „Zjednoczonych/połączonych nikt nas nie złamie”, pochodzącego z książki Aleksandra Majkowskiego „Życie i przygody Remusa”.
Realizacja: Skwer Śwętopełka, Gdańsk
____
SIT2CHAT! #2 Gdańsk, 2018
action
The action was based on the Arab culture-inspired way of arranging public space by placing carpets directly on the ground. It took place at the cobble-stoned square. I spread carpets out around the Świętopełk monument. I was sitting on them, drinking tea and inviting other passersby to join me. The action was meant to check: 1/ What will happen if we suddenly change the architectural design of public space?; 2/ What will happen if we change the relation between the body and space of the city? What does it mean to sit on the ground or lie in public space? What is the influence of such a changed perspective?; 3/ How to make the public space of a European city more inclusive to strangers? The action was also a reference to the Kashubian inscription on the Świętopełk monument: “If we stand united, nobody can break us” which comes from Aleksander Majkowski’s book “The Life and Adventures of Remus”.
Realisation: Świętopełk Square, Gdańsk
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
WEWNĄTRZ → ZEWNĄTRZ, kontynuacja, 2018
akcja
Współpraca: Grete Aagaard, Ambra Molinari, Marie Rasmussen, Ida Hage Wilson, Marwa Zaher, Abdel Aal
Wzory, zaprojektowane wcześniej na podstawie ornamentów pochodzących z mieszkań imigrantów, były malowane w przestrzeni osiedla.
Realizacja: Gellerup / Aarhus, Dania
____
INSIDE → OUTSIDE, continuation, 2018
action
Collaboration: Grete Aagaard, Ambra Molinari, Marie Rasmussen, Ida Hage Wilson, Marwa Zaher, Abdel Aal
Patterns, previously designed on the basis of ornaments from carpets from migrants' flats, were painted in the space of the neighbourhood.
Realisation: Gellerup / Aarhus, Denmark
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
KOMPOST. ZOE, 2022
Cykl kolaży
Jest inspirowany moimi doświadczeniami ogrodniczymi. Stanowi próbę dostrzeżenia w śmierci aspektu pozytywnego – w odwołaniu do procesów kompostowania, które, bazując na rozkładzie roślin, generują zasoby dla nowego życia. Nawiązuję do greckiego pojęcia "zoe", oznaczającego życie jako nieustanny przepływ energii.
Prezentacja: wystawa grupowa „Mogę mówić tylko o wojnie / Mogę mówić nie tylko o wojnie”, Łaźnia2, Gdańsk
____
COMPOST. ZOE, 2022
Series of collages
Inspired by my gardening experiences, it is an attempt to see a positive aspect in death – in reference to the composting processes which, based on the decomposition of plants, generate resources for new life. I refer to the Greek term "zoe", meaning life as a constant flow of energy.
Presentation: group exhibition „Mogę mówić tylko o wojnie / Mogę mówić nie tylko o wojnie”, Laznia2, Gdańsk
///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
CZEKAJĄC NA PAOLO DALL'OGLIO, 2018
instalacja site specific
Współpraca: Ibrahim Mouhanna
Projekt ma charakter zaaranżowanej sytuacji z udziałem publiczności. Jego temat odnosi się do postaci charyzmatycznego włoskiego jezuity Paolo Dall'Oglio, który przez 30 lat mieszkał w Syrii. Odbudował mieszczący się 80 km na północ od Damaszku klasztor św. Mojżesza Abisyńskiego i zorganizował tam ekumeniczną wspólnotę – miejsce spotkań syryjskich chrześcijan i muzułmanów. Był również pacyfistą popierającym opozycję anyassadowską. W 2013 r. został porwany w Rakce i odtąd ślad po nim zaginął.
Na jednej ze ścian w nawie północnej, ceglaną strukturą i kolorem przypominającej krajobraz górski i wijącą się kamienną ścieżkę prowadzącą do wspomnianego klasztoru, eksponuję szczątki schodów. Cała instalacja nawiązuje do architektury klasztoru oraz charakteru jego wnętrz. Towarzyszy jej krótki film dokumentalny o Paolo Dall'Oglio, autorstwa Ibrahima Mouhanny.
Prezentacja: wystawa "Splecione losy", Centrum św. Jana, Gdańsk
____
WAITING FOR PAOLO DALL'OGLIO, 2018
site specific installation
Collaboration: Ibrahim Mouhanna
The project has a form of an arranged situation involving the audience. Its theme relates to the figure of the charismatic Italian Jesuit Paolo Dall'Oglio, who lived in Syria for 30 years. He rebuilt a monastery of Deir Mar Musa located 80 km north of Damascus, and organized an ecumenical community there – a meeting place for Syrian Christians and Muslims. He was also a pacifist, he supported the opposition objecting the Bashar al-Assad government. In 2013 he was kidnapped in Rakka and from now on, the trail left him.
On one of the walls in the northern aisle, with a brick structure and a color resembling a mountain landscape and a winding stone path leading to the aforementioned monastery, I display remains of stairs. The whole installation refers to the architecture of the monastery and the character of its interiors. It is accompanied by a short documentary about Paolo Dall'Oglio by Ibrahim Mouhanna.
Presentation: exhibition "Shered Hitory", St. John's Church, Gdańsk
Dokumentacja filmowa / Film documentation: https://www.youtube.com/watch?v=TFZ61YGrb_4&feature=youtu.be
///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
SIA-DO-RO!, 2017
akcja
Punktem wyjścia mojej akcji był podpatrzony w kulturze arabskiej sposób aranżowania przestrzeni publicznej poprzez ułożenie dywanów bezpośrednio na ziemi. Miejscem działania był duży plac w Ronneby wyłożony kostką brukową. Na jego krawędziach ustawiono drewniane ławki. Niemniej odległości pomiędzy nimi były tak duże, iż komunikacja pomiędzy siedzącymi na nich ludźmi była niemożliwa. W związku z tym plac ten był niezwykle trudną przestrzenią publiczną.
Rozłożyłam na środku brukowanej powierzchni szmaciane chodniki tworzące kwadratową płaszczyznę. Zapraszałam przechodniów by usiedli na nich i wypili ze mną kawę. Moim celem było sprawdzenie:
1/ Co się stanie jeżeli nagle zmienimy sposób architektonicznej aranżacji przestrzeni publicznej?
2/ Co się stanie jeżeli zmienimy relację pomiędzy ciałem a przestrzenią miasta? Co to znaczy siedzieć na ziemi lub leżeć w przestrzeni publicznej? Na co wpływa ta zmieniona perspektywa?
3/ Jak sprawić by przestrzeń publiczna europejskiego miasta mogła być bardziej inkluzywna dla imigrantów?
Niezwykle trudno było zachęcić przychodniów by usiedli na rozłożonym dywanie. Czasami udawało się ich zachęcić do wspólnego wypicia kawy i porozmawiania przez chwilę. Myślę, że zaproponowana zmiana była bardzo radykalna dla unikających ekstrawagancji Szwedów. Z kolei imigranci, i tak zagubieni w nowych warunkach, nie wiedzieli jak odczytać tę zaskakującą propozycję. Tak więc przez większość czasu pozostawałam tam sama lub w towarzystwie innych uczestników spotkania Think Tanku. Niemniej potraktowałam swoją akcję jako rodzaj testu i manifestacji alternatywnego sposobu działania.
Prezentacja: Pilot Project, Think Tank Transbaltic, Ronneby, Szwecja 2017
____
SIT2CHAT!, 2017
action
A starting point of my action was an observation how in the Arab culture, people arrange the public space by placing carpets directly on a ground. The action was realized on a large paved square in Ronneby. Wooden benches were set on its edges. However, a distance between them was so great that communication between the people sitting on them was impossible. Therefore, this square was an extremely difficult public space.
I spread rugs in a middle of the cobbled surface, forming a square plane. I was inviting pedestrians to sit down on them and have coffee with me. My goal was to check:
1 / What happens if we suddenly change a way of architectural arrangement of the public space?
2/ What happens if we change a relationship between the body and the space of the city? What does it mean to sit down or lie down on the ground in the public space? What is affected by this changed perspective?
3 / How to make the public space of an European city more inclusive for immigrants?
It was extremely difficult to encourage passers by to sit on the folded carpet. Sometimes they were brave enough to drink coffee and talk for a while. I think the proposed change was very radical for the avoiding an extravagance Swedes. In turn, immigrants, so lost in new conditions, did not know how to read this surprising proposition. So most of the time I stayed there alone or with other participants of the Think Tank's meeting. Nevertheless, I treated my action as a test and demonstration of an alternative behavior.
Prezentacja: Pilot Project, Think Tank Transbaltic, Ronneby, Sweden, 2017
///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
Projekt WEWNĄTRZ → ZEWNĄTRZ, 2016
W 2016 r. przebywałam na 6-tygodniowej rezydencji artystycznej w Gellerup – zamieszkałej przez imigrantów dzielnicy duńskiego miasta Aarhus. Miejsce to jest świadkiem wielu konfliktów na tle społecznym, kulturowym, politycznym, religijnym i ekonomicznym. Obecnie przechodzi proces gruntownej rewitalizacji.
Gdy byłam tam po raz pierwszy zobaczyłam zdjęcia włoskiego fotografa Silvio Zangariniego. Przedstawiały wnętrza lokalnych mieszkań. Uderzające było to, że ich estetyka całkowicie odbiega od urbanistycznej estetyki osiedla. Na zewnątrz znajdują się minimalistyczne, geometryczne bloki. Wewnątrz przeciwnie – napotykamy niezwykle zindywidualizowane bogactwo form i kolorów. Chciałam pracować z tym przeciwieństwem i zdecydowałam skupić się na ornamentach, które są typowe dla perskich i arabskich kobierców, bardzo popularnych w tej okolicy. Odwiedzałam mieszkania imigrantów, prosząc o pozwolenie na zrobienie zdjęć ich dywanów. Następnie wykonałam rysunki przedstawiające zawarte na nich wzory. W ten sposób powstał katalog form związanych z lokalną tożsamością kulturową mieszkańców osiedla. Zaproponowałam by w czasie procesu rewitalizacji dzielnicy wykorzystać je jako element architektonicznego dizajnu.
Prezentacja: Sigrids Stue, Aarhus 2016
____
In 2016 I stayed at a 6-week-long artistic residence in Gellerup – an immigrant district in Aarhus. This place witnesses many conflicts on the social, cultural, political, religious and economic background. It is now undergoing a thorough revitalization process.
When I was there for the first time I saw photos of the Italian photographer Silvio Zangarini. They depicted interiors of local dwellings. The striking thing was that their aesthetics completely deviated from the urban aesthetics of the estate. Outside there are minimalist, geometric blocks. On the contrary - we encounter an extremely personalized variety of forms and colors inside apartments. I wanted to work with this opposite and decided to focus on ornaments that are typical of Persian and Arabian carpets, very popular in this area. I was visiting immigrant housing asking for permission to take photos of their carpets. Then I made drawings showing the patterns on them. In this way a catalog of forms related to the local cultural identity of the inhabitants of the estate was created. I proposed to use them as an element of architectural design during the ongoing process of revitalization of the district.
Presentation: Sigrids Stue, Aarhus 2016
/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
Cykl prac IMAGINARIUM TEJ DZIWNEJ WYPRAWY, 2015-2016
Cykl ten dotyka tematu podróży w kontekście wygnania, porzucenia dotychczasowego domu i wystawienia się na pełne zagrożeń spotkanie z nieznanym. Podejmuje pytania typowe dla każdego zmuszonego do nieoczekiwanego wyjazdu i poszukiwania nowego miejsca na ziemi. Jak przebiegnie podróż? Jak wiele można unieść ze sobą? Co spotka nas po drodze? Czego możemy się spodziewać na drugim brzegu: dobrego przyjęcia czy wrogości? Morze jest tu obszarem "pomiędzy", podróż po nim - stanem zawieszenia i niewiedzy, wywołującym niepewność i obawy. Morze jest też żywiołem, potencjalnym fizycznym zagrożeniem. Przybycie do celu jest niewiadomą.
Nie ilustrując konkretnych wydarzeń, wystawa odwołuje się zarówno do wydarzeń przeszłych jak i tych z czasu teraźniejszego. Czas pokaże, co nas czeka w przyszłości. Może te doświadczenia staną się również naszym udziałem? Jednocześnie, wystawa przedstawia sytuację wyimaginowaną - pokazaną z perspektywy obserwatora a nie uczestnika wydarzeń. Kogoś, kto stoi na bezpiecznym, suchym brzegu i może się tylko domyślać potencjalnych dramatów.
Prezentacja: wystawa indywidualna "W moim imieniu, w ich imieniu", Nowe Miejsce, Warszawa, 2017
____
This cycle concerns a travel in a context of exile, abandonment of home and a full dangers encounter with an unknown. It He takes questions typical of anyone forced to go unexpectedly and search for a new place on earth. How will the trip be? How much you can take with yourself? What we will meet along the way? What will we experience on the other side: hospitality or hostility? Here, the sea is an area "between", a journey through it - a state of suspension and unawareness, causing a feeling of unsecurity and fear. The sea is also the element, a potential physical threat. The arrival to the destination is uncertain.
Not illustrating specific events, the exhibition refers both to the past as well as to present circumstances. Time will show what awaits us in the future. Perhaps these experiences will also become ours? At the same time, the exhibition presents an imaginary situation - shown from the perspective of an observer and not a participant of the events. Someone who is in a safe, dry shore and can only presume ongoing dramas.
Presentation: individual exhibition "In my name, in their name", Nowe Miejsce, Warsaw
____
Prace w ramach cyklu /Works in the series:
SPOTKANIE
blacha stalowa 100x200 cm, elementy ceramiczne, kamienie, szkło, dźwięk
ENCOUNTER
iron plate 100 x 200 cm, ceramic elements, glass, stones, sound
DRUGI BRZEG
elementy ceramiczne
SECOND SHORE
ceramic elements
TU BĘDĄ LEŻEĆ KOŚCI MOICH WROGÓW
kafle ceramiczne.
BONES OF MY ENEMIES WILL LIE HERE
ceramic plates
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
WITACZ,2016
Vlepki – interwencja w przestrzeni publicznej. Kopiuj i rozpowszechniaj!
____
GREETER,2016
(Welcome newcomers from the Middle East). Sticker campaign in public space
Copy and distribute!
/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
SZEPTY W DESZCZU, 2015
Instalacja, materiały: ceramika, sznur konopny, guma, fotografie, papier
Projekt ten jest rezultatem podróży do peruwiańskiej Amazonii, którą wraz z moim mężem – antropologiem Markiem Wołodźko – odbyliśmy w 2014 r. Mieszkaliśmy wśród Indian z plemienia Bora. Mój kontakt z nimi był utrudniony z powodu mojej nieznajomości hiszpańskiego. To spowodowało poczucie niepewności z obu stron, zagubienia a jednocześnie chęci nawiązania kontaktu, którym były dyskretne grzecznościowe podchody, ukradkowe spojrzenia, znienacka zadawane pytania, wzajemne testowanie się, próby dopasowania, pokusy naśladownictwa. Rodziły się pytania o szanse na porozumienie czy przekładalność zupełnie innych doświadczeń życiowych i dzielenia emocji towarzyszących kontaktowi z obcym i różnymi językami komunikacji. U nich i u nas jest to przede wszystkim słowo. Ale czy tylko nim można wyrazić istotę bycia?
Prezentacja: wystawa indywidualna "Z punktu widzenia..." (z Markiem Wołodźko), galeria si:said, Kłajpeda, 2020
_____
WHISPERS IN THE RAIN, 2015
Installation, materials: ceramics, hemp rope, rubber, photographs, paper
This project is a result of a trip to the Peruvian Amazon, which, together with my husband - an anthropologist Marek Wołodźko - we had in 2014. We stayed among the Indians of the tribe Bora. My contact with them was difficult because of my ignorance of Spanish language. This caused a feeling of insecurity on both sides, sense of loss, and at the same time - a desire to establish a contact by discreet polite stalking, glances, suddenly asked questions, mutual testing, attempts to adjust, attempts of imitation. They were giving birth to questions about chances of communication or translatability of completely different life experience and of sharing emotions, accompanying a contact with a stranger and different languages of communication. For them and for us, it is primarily a word. But is it only the word by which you can express the essence of being?
Presentation: individual exhibition "From the Point of View..." (with Marek Wołodźko), gallery si:said, Klaipeda, 2020
/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
KRÓTKA HISTORIA NA DŁUGIEJ DESCE,2012
fotografia, light box
Fotograficzna historia o pracy – przypływ łodzi rybackiej z połowu.
Prezentacja: wystawa Telling the Baltic w Gdańskim Parku naukowo-Technologicznym, Muzeum Światowego Oceanu w Kaliningradzie i w Kunsthalle Rostock (2013).
____
SHORT STORY ON A LONG BOARD, 2012
photography, light box
Photographic story about labour – a fishing boat coming back from the sea.
Presentation: exhibition Telling the Baltic at the Gdansk Park of Science and Technology, Museum of the World Ocean in Kaliningrad and Kunsthale Rostock (2013).
/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
METEOPATIA,2010
Projekt audio
Na początku marca 2009 r. złamałam nogę i cały miesiąc spędziłam w domu, unieruchomiona w gipsie. Był koniec zimy, a wiosna nie chciała nadejść. Słuchałam radia i co dzień powtarzała się ta sama prognoza pogody: „śnieg, deszcz, zawieje i zamiecie śnieżne…”. Zaczęłam nagrywać te prognozy. W różnych programach radiowych czytali je różni spikerzy, ale treść zawsze była podobna. Zauważyłam, że tworzą one rodzaj codziennej mantry. Postanowiłam z tych nagrań stworzyć wielogłosowy chór przepowiadaczy brzydkiej pogody.
Prezentacja: Festiwal Streetwaves, Gdańsk 2010
____
METEOPATHY, 2010
Audio project
In the beginning of March 2009 I broke my leg and all the month I stayed at home immobilized in plaster . It was the end of winter and spring didn’t want to come. I heard the radio and every day the same weather forecast was repeated: “snow, rain, snowstorm…”. I started to record those forecasts. In different radio channels, they were read by different speakers but the content was always similar. I noticed that they create kind of day-to-day mantra. I decided to create a polyphonic chorus of ‘bad weather forecast tellers’.
Presentation: Festival Streetwaves, Gdańsk 2010
/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
WOJNA I POKÓJ, 2010
instalacja wideo
Punktem wyjścia była historia fragmentu Gdańska – kwartału, leżącego w dzielnicy Gdańska – Wrzeszczu. Od końca 19. wieku do 1920 r. znajdowały się tam koszary Czarnych Huzarów, którzy stacjonowali w Gdańsku od czasów wojen napoleońskich. Po II wojnie światowej teren ten również należał do wojska. W 2006 r. został wykupiony przez dewelopera, który wyburzył większość budynków koszar i zamierza w tym miejscu wybudować osiedle mieszkaniowe.
Projekt był próbą odczytania tego realnego zdarzenia na płaszczyźnie symbolicznej. Fakt, iż wojsko zdecydowało się na likwidację i sprzedaż koszar oznacza, że żyjemy w czasach POKOJU, kiedy nie ma konieczności, by w centrum miasta utrzymywać budynki służące wojsku (czyli WOJNIE). W czasach pokoju jest zapotrzebowanie na domy mieszkalne, gwarantujące dach nad głową i warunki do życia. (Aczkolwiek proces wyburzania budynków koszar również przywołuje skojarzenia z wojną).
W 2007 roku, kiedy budynki koszar były burzone, poszłam na to miejsce i sfotografowałam je w stanie częściowej ruiny. W 2010 roku dokumentowałam na wideo proces budowy osiedla mieszkalnego. Instalacja składała się z fotografii zburzonych koszar; wideo z procesu budowy osiedla mieszkaniowego; fragmentów z powieści Lwa Tołstoja Wojna i pokój mówiących o czasie pokoju i czasie wojny i czytanych przez lektorów (dźwięk z głośników).
Prezentacja: Galeria Spichż 7 w ramach Festiwalu Narracje.
____
WAR AND PEACE, 2010
video installation
This project was an attempt to interpret this real event on a metaphorical level. A fact that the city authorities decided to sell and make away with the garrison means that we live in time of PEACE, when there is no need to have buildings meant for the army (symbolizing the WAR) in the center of the city. And so, after time of the war, time of peace has come. (Though a process of demolishing, bringing to ruin also arouses associations with the war.)
In 2007, when the buildings of the garrison were being demolished, I went to this place and took photographs of it. In 2010 I documented on video a process of building the housing estate. The installation included: photographs of the demolished buildings; video for the process of building the housing estate; fragments from the novel War and Peace by Leo Tolstoy, saying about time of peace and time of war and read by a lector (sound from loudspeakers).
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
Ogród na odwrót, 2008
wideo+animacja 3’22’’
Wędrówka młodej dziewczyny przez świat, w którym panuje odwrócony porządek rzeczy: natura jawi się jako zagrożenie, a śmietnik jest idyllicznym ogrodem.
____
Reversed Garden, 2008
video+animation 3’22’’
A wandering of a young girl about the world, in which a reversed order of things prevails: the nature appears as the threat and a rubbish heap is an idyllic garden.
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
Miasto - Dżungla, 2007
wideo 5’08’’
Natura nieustannie próbuje pożreć porządek stworzony przez człowieka. Pozornie nic się nie zmienia. Życie trwa, ale brakuje tylko jednego: świadomości celu tej dzikiej aktywności...
https://www.youtube.com/watch?v=DbIUl7Dln98&list=PL2719FB8884ED936C&index=2
Prezentacja: Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa, Festiwal Euroshorts 2007 (kategoria filmów eksperymentalnych).
____
City - Jungle, 2007
video 5’08’’
Nature constantly devours rules created by a man. Nothing changes, as it seems. Life goes on, but one thing is missing: consciousness of aim of this wild activity.
https://www.youtube.com/watch?v=DbIUl7Dln98&list=PL2719FB8884ED936C&index=2
Presentation: Center for Contemporary Art Ujazdowski Castle, Warsaw, Euroshorts Festival 2007 (category of experimental films).
